Nadchodzi czas wyborów dziekana i członków Okręgowej Rady Adwokackiej. Wypadałoby zatem sięgnąć do anegdot zasłyszanych od byłych dziekanów naszej Izby. Zapewniam przy tym, że kilka również przepysznych wręcz historyjek usłyszałem od obecnego dziekana i jego konkurentów w nadchodzących wyborach. Niemniej jednak, licząc na ich wybaczenie, pozwolę sobie do nich wrócić innym razem. Teraz napiszę to, co usłyszałem od części dziekanów, których znałem, a których już wśród nas nie ma. […]
W miarę lat gromadzimy doświadczenie i wspomnienia, a wśród nich najróżniejsze anegdoty z praktyki własnej albo koleżanek i kolegów. Anegdota, po której często się śmiejemy, a nieco rzadziej popadamy w zadumę, opisuje nasze życie w biegu spraw i interesów klientów, sędziów, sądów czy prokuratorów, czasem sięga do historii naszego zawodu, ale nie tylko, bo i historii kraju, w którym przyszło nam żyć i być adwokatami. Często też anegdota jest uśmiechem, z którym wspominamy adwokatów, którzy odeszli.
Pierwsza myśl, jaka się nasuwa, że jest to mistrzostwo świata zarówno w organizacji, jak i narodowej improwizacji, a także w skali oraz chęci pomocy, jakie pokazała Polska i Polacy.
Jest takie powiedzenie: „Bareja by tego nie wymyślił”. Używamy go, kiedy…