Historia siedziby ORA w Łodzi
Pierwszą siedzibą wyodrębnionej w 1949 roku Izby Adwokackiej w Łodzi były pomieszczenia kamienicy położonej w Łodzi przy ulicy Narutowicza 49.
Niewątpliwie za walor tej lokalizacji uznać można jej odległość (zaledwie kilkudziesięciu metrów) od siedziby Sądu Apelacyjnego w Łodzi, z którego powstaniem wiąże się wyodrębnienie Łódzkiej Izby Adwokackiej. W związku z istnieniem w tamtym okresie zespołów adwokackich, biura ówczesnej Wojewódzkiej Rady Adwokackiej, w tym Zespołu Adwokackiego nr 5 znajdowały się również w pomieszczeniach kamienicy położonej w Łodzi przy ulicy Piotrkowskiej 167.
Kamienica w Łodzi przy ulicy Narutowicza 49.
Decyzją Prezydium Rady Narodowej Miasta Łodzi z 1956 roku, wobec konieczności opróżnienia dotychczasowych pomieszczeń, siedziba Wojewódzkiej Rady Adwokackiej w Łodzi została przeniesiona do jednopiętrowego neoklasycystycznego budynku mieszkalno – usługowego przy zbiegu ulic Piotrkowskiej i 6 – go Sierpnia (wtedy 22 Lipca). Na cele związane z prowadzeniem biura Izby Adwokackiej przydzielonych zostało łącznie 16 pomieszczeń na pierwszym piętrze i poddaszu w budynku frontowym, reprezentującym typ niewysokiej kamienicy charakterystycznej dla budownictwa łódzkiego lat 70 XIX w. Niedługo po dokonanym przydziale – w latach pięćdziesiątych XX wieku, władze samorządowe chcąc uniknąć wydatków związanych z koniecznością ponoszenia kosztów najmu pomieszczeń na potrzeby działalności Izby, podjęły starania w celu dokonania zakupu nieruchomości. Konsekwencją prowadzonych z ówczesnym właścicielem nieruchomości negocjacji był zakup części nieruchomości wraz z budynkiem frontowym. Kamienica stanowiąca pierwotnie własność łódzkiego fabrykanta Karola Kretschmera, w 1911 r. została własnością Bernarda i Pauliny Eisner. Własność nieruchomości na rzecz ówczesnej Wojewódzkiej Izby Adwokackiej w Łodzi przeniosła córka i jedyna spadkobierczyni wyżej wymienionych – Stefania Matusowska. Przekazanie nieruchomości miało miejsce 1 października 1957 roku. Budynek, w którym Izba Adwokacka w Łodzi ma swoją aktualną siedzibę jest najstarszym istniejącym do dziś budynkiem ulokowanym przy ul. 6 Sierpnia. W 1976 r. kamienica została wpisana do rejestru zabytków pod numerem A/195.
Wygląd kamienicy przed wyburzeniem części parteru, celem stworzenia podcieni [Źródło: http://www.tvn24.pl/lodz,69/historia-lodzi-na-starych-fotografiach,405728.html].
W związku z tym, że przekazana część nieruchomości była w złym stanie technicznym już od lat pięćdziesiątych przeprowadzane były w niej etapami prace remontowe. 28 listopada 1978 r., po prawie dwuletnim okresie kolejnego remontu, oddano do użytku lokal Rady Adwokackiej przy ulicy Piotrkowskiej 63 w miejscu, gdzie jej siedziba znajduje się do dnia dzisiejszego.
Budynek Okręgowej Rady Adwokackiej przed remontem, lata 60 – te, XX w.
W prezentowanym wyżej budynku Łódzka Izba Adwokacka ma swoją siedzibę od 1957 roku, czyli na dzień dzisiejszy już 57 lat. Kamienica swój obecny wygląd zawdzięcza generalnemu remontowi rozpoczętemu na przełomie lat 1999/2000, dokonanemu pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Zakresem prac remontowych objęty został zarówno wygląd zewnętrzny jak i wewnętrzny kamienicy. W 2003 r. rozpoczęty został remont elewacji, uwzględniający skucie tynków, uzupełnienie ubytków w murach i odtworzenie wszystkich szczegółów architektonicznych: gzymsów, pilastrów, faset itd. Nowe okna wykonano z zachowaniem stylu z epoki. Odnowiono piwnice, wymieniono stolarkę drzwiową, piec grzewczy, grzejniki. W związku z koniecznością dostosowania budynku do potrzeb adwokatów i aplikantów adwokackich przebudowano poddasze, podwyższając pomieszczenia i jednocześnie odciążając konstrukcję dachową. W ramach prowadzonych prac renowacyjnych na klatce schodowej zainstalowane zostało okno witrażowe w oprawie z drewna sosnowego. Wewnątrz budynku zaaranżowano salę wykładową, nawiązującą swoją stylistyką do architektonicznego wykończenia całości budynku.
O autorze artykułu
