DOM OBRAZU III – wystawa malarstwa Sebastiana Kularskiego

Kim są nasi goście?

• Sebastian Kularski, dr sztuki, artysta wizualny, edukator, członek duetu robosexi.
  Jako malarz oscyluje pomiędzy ekspresyjnym gestem a systemową geometrią, przedstawianiem podobizn ludzko-zwierzęcych a baśniową imaginacją.
  Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi na wydziale Malarstwa i Grafiki oraz Edukacji Wizualnej. Obronił doktorat z malarstwa w Instytucie Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach. Ukończył Edukacje Globalną na Wydziale Studiów Międzynarodowych SWSPiZ oraz Zarządzanie Kulturą na wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Naucza malarstwa i rysunku w liceum plastycznym. W 2018 otrzymał tytuł Kreatora Kompetencji Społecznych.
  W duecie robosexi tworzy instalacje o charakterze społecznym i site-specific. W roku 2014 duet robosexi otrzymał Stypendium Artystyczne Prezydenta Miasta Łodzi (projekt „Labirynt”), a w 2017 stypendium od Ministra Kultury na projekt pt. „Ukazywanie niewidzialnego”.

• Marta Ostajewska – artystka wizualna, performerka, doktor sztuk pięknych, wykładowczyni akademicka. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Gandawie (KASK) w Belgii (kierunek – Multimedia, specjalizacja: performance art). Obroniła doktorat w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Redaktor naczelna pisma artystyczno-naukowego „Powidoki” (w latach 2019–2021) wydawanego przez Akademię Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi oraz redaktor merytoryczna książki „Kiwi z PL. Opowieści performerów” (Uniwersytet Warszawski, 2019).
  „Kolor, linia, przecięcie” / performance mówiony Marty Ostajewskiej.
  O fuksji, kobalcie i kanarkowej żółci – opowieść o obrazach wykraczających poza ramy.
  Czym jest kolor, abstrakcja i geometryczne przecięcia? Historie zamknięte w nasyconych barwą punktach na płaszczyźnie.
  Interaktywna improwizacja impresji.

• Piotr Michalski, dr nauk humanistycznych w zakresie filozofii, nauczał filozofii, etyki, logiki oraz języka angielskiego. Mieszka i pracuje w Łodzi.
  W swoim wystąpieniu kreślę podobieństwa między sztuką abstrakcyjną a codziennym doświadczeniem. Wychodząc od analizy kategorii mimesis, staram się wykazać bezzasadność potocznego zarzutu wobec sztuki abstrakcyjnej jako sztuki niefiguratywnej. Ponadto, wyjaśniam, jak sztuka abstrakcyjna – właśnie jako niespełniająca kategorii mimesis – pomaga czerpać zadowolenie estetyczne z kontaktu z tym, co codzienne.