Z historią adwokatury na żywo spotkań ciąg dalszy

Od początku pracy samorządowej w naszej izbie wielokrotnie myślałem o tym, w jaki sposób zachować i przybliżyć nam wszystkim, a także następnym pokoleniom, pamięć o takiej adwokaturze, która była kiedyś, pamięć o jej historii.

Izba pamięci adwokatury łódzkiej

Ten pomysł towarzyszył mi od czasu, kiedy ze śmietnika w naszym domu wydobyłem części księgozbioru mecenasa Bolińskiego. Z wypiekami na twarzy wywołanymi ciekawością i chęcią poznania kartkowałem zapisy mecenasa na stronach periodyków prawniczych, czytałem fiszki zawierające wycinki z gazet z komentowanymi wyrokami Sądu Najwyższego. Wtedy uświadomiłem sobie, jak ciekawa, ale jednocześnie skomplikowana, była praca adwokata przed epoką komputerów. Czytając pisma mecenasa, zauważyłem, w jaki sposób rozwijał wątek swoich spraw oraz prowadził praktykę. Te okoliczności wpłynęły na rozbudzenie moich zainteresowań historią adwokatury. Później, gdy coraz więcej czasu przeznaczałem na pracę samorządową – czego skutkiem było także zaangażowanie się w proces decyzyjny dotyczący tej pracy – dzięki inicjatywie dziekana Jarosława Szymańskiego otrzymałem możliwość materialnego zrealizowania mojego zainteresowania – stworzenia wystawy „100-lecie adwokatury – adwokaci Łodzi 1918 – 2018”. Dziś mogę stwierdzić, że ta inicjatywa się udała. Wystawę obejrzało wielu łodzian i adwokatów oraz członków ich rodzin. Mam nadzieję, że dzięki niej udało się przybliżyć naszą historię i nasze życie.

Po zamknięciu wystawy w mojej głowie narodził się pomysł przekształcenia jej w stałą ekspozycję. Ten cel wielokrotnie podkreślałem w trakcie kampanii wyborczej do organów samorządowych, a także później – po zmianie warty, która się wtedy dokonała. Pomysł spodobał się również dziekanowi drowi Sylwestrowi Redełowi, zacząłem więc pracę nad jego realizacją. Dzięki życzliwości Muzeum Kinematografii udało nam się wypożyczyć osiem wysokich stojących gablot muzealnych oraz zakupić trzy większe. Jedocześnie przeorganizowane zostały wszystkie zbiory, które pozostały po wystawie. Dokonałem ponownego ich skatalogowania i zebrania w miejscu planowanej wystawy. Podczas prac największą niespodzianką okazała się pomoc ze strony Naczelnej Rady Adwokackiej, która przekazała naszej izbie do przechowania większość eksponatów stanowiących wyposażenie Muzeum Adwokatury. Całość została przewieziona do Łodzi w grudniu 2021 r.

W związku z tym w istotny sposób zwiększyły się możliwości wystawienniczo-ekspozycyjne izby pamięci. Artefakty, które w niej zobaczymy, są wyjątkowymi przedmiotami i pamiątkami po wielu łódzkich oraz polskich adwokatach.

Będziemy mogli zobaczyć podpisane przez cesarza Franciszka Józefa dokumenty dotyczące powołania adwokatów na stanowiska sędziowskie oraz zaświadczające o nabyciu przez adwokatów uprawnień zawodowych, a także odbyć krótką wycieczkę w przeszłość z dokumentami sądowymi oraz starodrukami powstałymi jeszcze za czasów I Rzeczypospolitej, np. pozwem sądowym do podstarosty sądowego województwa mińskiego z 1756 r. Na wystawie pokazanych zostanie wiele pamiątek po adwokatach z czasów II wojny światowej w formie osobistych dokumentów, zdjęć oraz pism sądowych i prywatnych, a także pamiątek po adwokatach zamordowanych przez obydwu okupantów naszego kraju. Na pewno dużą ciekawostką będzie możliwość zobaczenia oryginalnych tóg adwokackich w kanonie obowiązujących w Polsce okresu międzywojennego, jak również rekonstrukcja ubrania średniowiecznego justycjariusza – urzędnika sądowego wykonującego zawód rozjemcy, sędziego i postulatora w trakcie spraw sądowych.

Ekspozycja obejmie ponadto prezentację wielu tablic poglądowych z historii adwokatury opisujących ważne dla nas wydarzenia czy osobistości. Będzie można zapoznać się z wieloma zdjęciami i obrazami dokumentującymi ważne wydarzenia oraz postacie z związane z historią adwokatury.

Będziemy chcieli także przedstawić pamiątki po znanych prawnikach łódzkich, które były już prezentowane na wcześniejszej wystawie. Szczególnie mam na myśli pamiątki po mecenas Krystynie Skoleckiej-Konie, Joannie Agackiej-Indeckiej oraz Bożennie Banasik.

Czeka nas jednak jeszcze dużo pracy związanej z przygotowaniem całej ekspozycji i rozmieszczeniem wszystkich zabytków oraz pamiątek w pięknych pomieszczeniach naszej starej siedziby – to najbardziej czasochłonna i jakże poważna praca, która – mam nadzieję – doprowadzona zostanie do finału w postaci otwarcia naszej izby pamięci.

Mam nadzieję zatem, że spotkamy się wszyscy w ciepłe majowe dni, by poznać żywą i pełną ciekawostek historię naszego zawodu. Otwarcie izby planujemy na popołudnie w sobotę 14 maja, kiedy w całej Łodzi rozpocznie się wydarzenie Nocy Muzeów. Mam nadzieję, że ten krótki tekst w „Kronice” zachęci Państwa do odwiedzin i spędzenia w izbie pamięci czasu w sposób miły i pożyteczny dla ducha, a ponadto do poczynienia refleksji nad naszym zawodem oraz jego historią.