• Facebook
  • Biblioteka
  • Redakcja i Kontakt
eKronika
  • Aktualności
  • Wydarzenia
  • Meritum
  • Szkolenia
  • Lifestyle
  • Szukaj
  • Menu

Home / Refleksja nad jubileuszem

Kronika marszalekekronika

Refleksja nad jubileuszem

1 lipca 2018/w Meritum, Wydanie 66-67 /Autor adw. Jaroslaw Zdziaslaw Szymański

Obchodzimy jubileusz stulecia odrodzonej w 1918 r. Adwokatury Polskiej. Jest to moment satysfakcji z dotychczasowej historii Adwokatury jako instytucji życia publicznego, prawnego porządku Rzeczypospolitej Polskiej, jej dokonań i roli społecznej, ale również powód do zadumy i pogłębionej refleksji na temat obecnej kondycji i przyszłości.

Bez zbytniej emfazy, patosu i samouwielbienia, możemy jako członkowie Adwokatury być dumni z jej historii i roli publicznej, jaką odegrała w nowożytnych dziejach państwa polskiego. Powinniśmy też być dumni z postaci, które na przestrzeni pokoleń ją tworzyły.

Nie może być kwestionowana rola propaństwowa i patriotyczna odrodzonej na mocy dekretu Naczelnika Państwa Polskiego Adwokatury w okresie budowy niepodległego bytu państwowego po 123 latach niewoli i postawa przeważającej większości adwokatów oraz danina krwi, jaką członkowie palestry oddali w czasie II wojny światowej, ponosząc wśród środowisk inteligencji polskiej gigantyczne straty biologiczne. W okresie PRL-u Adwokatura od procesów politycznych Poznania 1956 r., poprzez Radom i Ursus 1976 r., aż po czas powstania NSZZ Solidarność i noc stanu wojennego broniła ciemiężonych i prześladowanych przez władzę komunistyczną, upominała się o prawa robotników, wolności obywatelskie i prawa człowieka. W owym okresie zdała egzamin z patriotyzmu, demokracji i dojrzałości obywatelskiej. Adwokatura jako instytucja życia społecznego, a także zawód adwokata, cieszyła się wysokim prestiżem i zaufaniem społecznym. Po 1989 r. Adwokatura z takim dorobkiem i wysoką pozycją wkroczyła wraz z całym społeczeństwem w nowy, demokratyczny ład suwerennej Rzeczypospolitej Polskiej i…

Obserwujemy od około dwóch dekad proces degradacji roli i zaniku estymy społecznej Adwokatury oraz wieloaspektowej pauperyzacji zawodu adwokata. Z pewnością zjawisko to jest złożone i wieloprzyczynowe. Próba opisania jego etiologii nie jest łatwa. Można jednak przyjąć, iż zbiegły się przyczyny o charakterze politycznym, społeczno-kulturowym i ekonomicznym.

Wola polityczna w szerszym aspekcie przeobrażeń społecznych spowodowała komercjalizację procesu nauczania na wyższych uczelniach – student stał się klientem, co zniekształciło ideę i istotę studiów wyższych, sprzedawano marzenia, rozbudzano oczekiwania na odnalezienie się absolwentów na rynku pracy i roszczenia, nie zważając na nadprodukcję absolwentów uczelni wyższych różnego typu, statusu i proweniencji. Efekt nastąpił – nadprodukcja absolwentów uczelni wyższych, także prawników. W tym ogólnonarodowym nieszczęściu, choć w statystykach zaczęliśmy przewodzić Europie w ilości osób z wykształceniem wyższym, przydarzyło się nieszczęście dla Adwokatury oraz poziomu i jakości usług prawnych, tj. otwarcie zawodu, a następnie tzw. deregulacja. Generalnie polegały one na przejęciu przez państwo egzaminów, m.in. na aplikację adwokacką i egzaminów adwokackich, co spowodowało zwiększenie ich zdawalności za cenę obniżenia kryteriów merytorycznych i intelektualnego poziomu egzaminów. Doszło do tego, że zlikwidowano egzaminy ustne zastępując je testami i pracami jedynie pisemnymi tak, jakby według ustawodawcy adwokat nie musiał posługiwać się sprawnie słowem mówionym. Odstąpiono od egzaminu ustnego jako formy intelektualnego spotkania zdającego z egzaminatorami, którzy tylko w ten sposób mogli poznać i prawidłowo ocenić formację intelektualną egzaminowanego, jego osobowość, kulturę osobistą i kulturę słowa, wiedzę ogólną i prawniczą. Tzw. otwarcie adwokatury polegało również na poszerzeniu ścieżek dojścia do zawodu adwokata bez odbycia aplikacji adwokackiej. Omówione procesy doprowadziły do geometrycznego wzrostu ilości adwokatów i zaistnienia socjologicznego efektu wielkich liczb, z wszystkimi jego negatywnymi konsekwencjami w zakresie organizacyjnym na wszystkich polach działania samorządu adwokackiego oraz identyfikacji ze środowiskiem i poczuciu wspólnoty adwokackiej.

ałkiem innym zjawiskiem, które odmieniło sytuację konkurencji na rynku usług prawnych, była dążność ustawodawcy do konsekwentnego, sukcesywnego przekazywania radcom prawnym uprawnień zawodowych dotychczas właściwych i przynależnych jedynie adwokatom, co finalnie spowodowało istnienie dwóch zawodów o tożsamych kompetencjach. Nie bez wpływu na sytuację ekonomiczną adwokatów pozostaje również działalność na rynku usług prawnych różnego typu firm prawniczych, w szczególności tzw. kancelarii odszkodowawczych, które często stosują praktyki nieuczciwej konkurencji wobec adwokatów i radców prawnych.

Nie jesteśmy również sami bez winy jako organizacja życia publicznego i środowisko zawodowe. Należy uderzyć się w pierś i zważyć na nasze błędy, a przede wszystkim zaniechania. Przejawiały się one poczuciem ogólnego dobrostanu przez wiele kadencji władz naczelnych Adwokatury. Przejawiały się także brakiem aktywności na polu publicznym, począwszy od zaniedbań w sferze legislacji w sprawach dotyczących Adwokatury i wymiaru sprawiedliwości, poprzez brak koncepcji komunikacji społecznej i dotarcia do społecznej świadomości. Brak ten widoczny był również w edukacji na temat roli naszego zawodu w celu eliminowania negatywnych opinii, uprzedzeń i stereotypów społecznych dotyczących zawodu adwokata, po zbytnią pobłażliwość wobec przypadków patologii i brak determinacji w poprawie nie do końca wydolnych i sprawnych obszarów funkcjonowania samorządu adwokackiego, jak sądownictwo dyscyplinarne. Adwokatura z tak potężną tradycją, etosem i dojrzałością samorządową nie była w stanie przez lata 90. XX wieku i prawie dwadzieścia lat XXI wieku osiągnąć sukcesu takiego, jaki z żelazną konsekwencją wypracowali wspomniani już wcześniej, jako samorząd prawniczy i profesja – radcy prawni.

Dziś w 100-lecie Adwokatury, borykamy się jako środowisko zawodowe z pauperyzacją materialną, znaczącą utratą zaufania społecznego, konkurencją na rynku usług prawnych, również nieuczciwą, brakiem perspektyw zawodowych części młodych adwokatów, zjawiskiem odchodzenia z czynnego wykonywania zawodu lub występowania z Adwokatury.

Władze Adwokatury Polskiej muszą znaleźć w sobie determinację, siłę woli i charakteru oraz kreatywności, aby wiele rzeczy uczynić dla dobra Adwokatury i interesu publicznego, które czynić jeszcze można i należy. Generalnie dotyczą one obszarów, o których wspomniano w kontekście wieloletnich zaniechań. Pamiętajmy o nadchodzących wyzwaniach, jak pomysł wprowadzenia aplikacji uniwersyteckiej, który zmierza do osłabienia samorządu adwokackiego i odejścia od modelu aplikacji jako nauki rzemiosła zawodowego w kancelarii, w oparciu o fundamentalną relację patron-aplikant, jak powracająca co jakiś czas dążność do przejęcia przez państwo sądownictwa dyscyplinarnego, jak konieczność odbudowy autorytetu społecznego zawodu adwokata, jak potrzeba wprowadzenia nowoczesnej i kreatywnej komunikacji społecznej, jak budowa w przestrzeni publicznej trwałych instytucjonalnych relacji z publicznymi partnerami Adwokatury.

Adwokatura jako instytucja polskiego życia publicznego, dzieliła losy całego narodu i przeszła potężne wstrząsy polityczne, społeczne i cywilizacyjne, a jednak przetrwała. Ta oczywista prawda historyczna jest źródłem nadziei.

To, czy i w jakiej kondycji Adwokatura Polska przetrwa przez kolejne lata i dekady, w dużej mierze zależy od Nas samych. Od codziennej pracy zawodowej każdego z Nas, jego etyki, aktywności publicznej, opinii, jaką kształtujemy w wymiarze indywidualnym, jak również zbiorowym jako organizacja.

Z nadzieją i świadomością koniecznych zmian, życzmy sobie samym, dostojnej Jubilatce i społeczeństwu kolejnych 100 lat niezależnej, samorządnej, wolność obywatela ubezpieczającej, o wysokich standardach humanistycznych, intelektualnych i profesjonalnych oraz moralno-etycznych Adwokatury Polskiej.

O autorze artykułu

adw. Jaroslaw Zdziaslaw Szymański
adw. Jaroslaw Zdziaslaw Szymański
Adwokat. Dziekan ORA w Łodzi.
Ostatnie posty

Archiwum autora

  • Kronika marszalekekronikaMeritum2018.07.01Refleksja nad jubileuszem
  • Wspomnienia2016.05.18Adw. Lech Jan Gąsecki (1953-2016)
  • Wydanie 532013.03.16Deregulacja czy rozregulowanie
Doceń i poleć nas
  • Udostępnij Facebook
  • Wyślij e-mail
https://ekronika.pl/storage/2018/07/background-MARSZALEK-1.jpg 1151 2048 adw. Jaroslaw Zdziaslaw Szymański https://ekronika.pl/storage/2019/06/kronika-logo.jpg adw. Jaroslaw Zdziaslaw Szymański2018-07-01 17:33:532019-11-01 20:57:06Refleksja nad jubileuszem

AKTUALNY NUMER

okladka_75_NET

Twój adwokat / Ваш адвокат


twoj adwokat

Dokumenty niezbędne do prowadzenie czynności w sprawach obywateli Ukrainy – zbiór dokumentów do pobrania. WEJDŹ

MERITUM

  • Mediacja –  wprowadzenie do rozważań6 kwietnia 2022 - 23:21
  • soa-nra10 pytań o system e-SOA6 kwietnia 2022 - 23:04
  • waloryzacja-wyrwasWaloryzacja, a nie podwyższenie składki samorządowej5 kwietnia 2022 - 22:12
  • Przyszłość zawodu adwokata: Legal Tech, sztuczna inteligencja i nowe technologie28 lutego 2019 - 01:09
  • Świąteczne Varia28 lutego 2019 - 01:04

DOŁĄCZ DO NAS

Odwiedź nasz profil
Dołącz do naszych czytelników

WYDANIA ARCHIWALNE

PROPONOWANE STRONY

Odwiedź również inne ciekawe strony. Kilka rekomendowanych przez nas znajdziesz poniżej.
Naczelna Rada Adwokacka
Łódzkie Porozumienie Samorządów Zaufania Publicznego
Ośrodek Mediacji przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Łodzi
Magazyn ADWOKAT …zajrzyj do adwokata!

Ostatnie artykuły

  • koordynatorzyOkiem koordynatorów8 kwietnia 2022 - 10:48
  • Łódzcy adwokaci dla Ukrainy6 kwietnia 2022 - 22:29
  • waloryzacja-wyrwasWaloryzacja, a nie podwyższenie składki samorządowej5 kwietnia 2022 - 22:12
  • sylweser_redel_dziekanZaraz minie rok!10 stycznia 2022 - 19:55

TAGI

Demonstracja List otwarty mediacja pilne sport Trybunał Konstytucyjny wykład wywiad

REDAKCJA „KRONIKI”

90-413 Łódź, ul. Piotrkowska 63

Kolegium Redakcyjne

42 633 33 73
katarzyna.piotrowska@adwokatura.pl

Wyślij wiadomość
© Copyright - Kronika - Pismo Izby Adwokackiej w Łodzi | polityka prywatności
  • Facebook
media/Adwokat Kronika adwokat [*] Jacek Wojciech Kamiński
Scroll to top
Strona wykorzystuje pliki cookies w celach statystycznych i analitycznych. Możesz określić w przeglądarce warunki przechowywania i dostępu do cookies.Akceptuj i wyłącz komunikatPolityka prywatności